Voorzitter,
Voor ons ligt de Regiovisie Jeugdhulpregio West-Brabant West
Twee keer regio. Duidelijk genoeg denk ik.
Ik wil het nou eens niet over het geld hebben. Want geld is
er nooit genoeg, altijd te weinig en achteraf betalen we meestal veel te veel.
Toen ik in 1979 op de Sociale Academie kwam circuleerde daar
het boek van Hans Achterhuis: De markt van welzijn en geluk. Dat was
toen net uit. Hij betoogde dat meer hulp niet altijd vooruitgang betekende maar
ook afhankelijkheid creëert.
Jaren later werd ik ingezet in een gezin. Ze waren al twee
keer hun huis uitgezet en hadden nu een laatste kans gekregen. Het gezin
bestond uit een moeder met psychiatrische problemen en twee opgroeiende zonen
van 14 en 17 jaar.
Het aantal hulpverleners dat aan het gezin verbonden was was
niet op één hand te tellen. Moeder had een psychiater en twee behandelaars. Ik
begeleidde de twee kinderen een jeugdprofessional van het CJG was betrokken.
Verder werd het gezin maandelijks besproken bij Veilig Thuis en was de woningcorporatie
betrokken.
Dat zit wel goed zou je zeggen. Dat zat het niet.
Uiteindelijk werd het gezin opnieuw het huis uitgezet en eindigde bijna op
straat. Het lag niet aan het aantal enthousiaste hulpverleners. Wel aan de
afstemming.
En juist daarom zijn wij als Bergse VVD blij met deze
regiovisie. Een visie waar integraliteit binnen het sociaal domein voorop
staat. Waarin sprake is van samenhang in de ondersteuning van gezinnen. Actief
integraal samenwerken is een vereiste. Samenwerken. Niet langs elkaar heen
werken.
Daarnaast wil de VVD waarschuwen voor het creëren van een te
grote afhankelijkheid. Het overdiagnostiseren en indiceren. We hoeven niet
altijd te redden. Bij twijfel niet doen is een uitgangspunt in de medische
wereld. Dat lijkt vaak geen optie in de jeugdzorg. Uit angst dat er iets
verkeerd zou gaan wordt er ingegrepen. Onlangs werd er in de Tweede Kamer een
motie aangenomen met de strekking: “dat niets doen ook in de jeugdzorg wel een
optie is en dat vertrouwen geven zonder naïef te zijn de norm hoort te zijn.”